Wat weten we vandaag over het ongeval van het superyacht Bayesian ?
Op verzoek van velen geef ik een kort verslag van het incident waarbij een superjacht zonk in het zuiden van Sicilië.
Het betreft de *Bayesian*, een 58 meter lang superjacht, gebouwd in 2008 door de werf Perini Navi. (foto Wikipedia ) .
Het jacht, volledig vervaardigd uit aluminium, was eigendom van multimiljonair Mike Lynch en voer onder Engelse vlag. Het had een tonnage van net onder de 500 GT.
Op 18 augustus lag het jacht voor anker in de haven van Porticello, nabij Palermo, met 22 personen aan boord (10 bemanningsleden en 12 passagiers). Op 19 augustus, om 05:00 uur, werd het schip getroffen door een tornado of windhoos en zonk het binnen korte tijd. Het wrak ligt nu op een diepte van 50 meter, buiten het bereik van gewone duikers.
Elf personen konden zich redden door in een reddingsvlot te stappen, en vier anderen werden uit het water gered. Deze overlevenden, voornamelijk bemanningsleden inclusief de kapitein, werden gered door het nabijgelegen 42 meter lange superjacht *Sir Robert BP*. Helaas zijn zeven personen vermist of overleden, waaronder één bemanningslid.
De kapitein verklaarde: "Ik heb het niet zien aankomen." Verschillende bronnen, waaronder lokale vissers, betwisten dit echter en meldden dat er hevige stormen waren voorspeld.
Duikers hebben bevestigd dat de romp van het jacht intact is en dat de mast niet gebroken was.
De mast had een hoogte van 72 meter, en de hydraulische kiel van 10 meter was ingetrokken tot 4 meter omdat het jacht voor anker lag.
Een bemanningslid dat tijdens de storm probeerde rondvliegend materiaal vast te maken, verklaarde dat het schip in een hoek van ongeveer 20° stuurboord hellend lag. Plotseling begon het jacht sneller te hellen en zonk, waardoor hij in het water belandde. Het is mogelijk dat een neerwaartse onweersbui een diepe put in het water veroorzaakte aan de lijzijde, waardoor het schip nog meer ging hellen. De bemanning werd zeker verrast door de snelheid waarmee het schip zonk. Als de kiel volledig was uitgetrokken, had het schip waarschijnlijk minder geheld.
Aangezien het weer slecht was en de airconditioning draaide, is het aannemelijk dat de meeste luiken en patrijspoorten van de accommodaties gesloten waren.
Het blijft onduidelijk via welke openingen het water zo snel binnendrong.
Volgens de voormalige kapitein Stephen Edwards van het schip is de kans groot dat het schip de "downflooding angle" van 45° heeft bereikt. De downflooding angle is de maximale hoek waarin het schip kan hellen zonder dat er water binnenstroomt via openingen zoals de luchtinlaten van de generatoren en motoren. Bij slecht weer worden deze openingen gesloten, en kan het schip zijn "Angle of Vanishing Stability" (AVS) bereiken van meer dan 90°, zonder gevaar voor kapseizen of zinken.
Hoewel het schip verschillende waterdichte compartimenten had, is niet bekend of deze gesloten waren. Als deze niet vooraf waren afgesloten, zou het moeilijk zijn geweest ze te sluiten terwijl het schip hellend lag.
Het is ook de vraag of de bemanning meer bezig was met het redden van kussens en meubilair dan met de veiligheid van het schip.
Het jacht had veel grote open ruimtes op het dek, en mogelijk kon het de grote hoeveelheid water niet snel genoeg afvoeren. Er zal ook worden onderzocht of de bilgepompen correct functioneerden, alarm gaven, en of ze krachtig genoeg waren.
De rol van de kapitein in dit incident zal eveneens worden onderzocht.
Zonder te oordelen, rijzen er enkele belangrijke vragen:
- Was er een bemanningslid met voldoende ervaring en met de nodige kwalificaties op wacht toen het schip voor anker lag?
- Werd er rekening gehouden met de weersvoorspellingen, en werd het weer nauwlettend in de gaten gehouden?
- Had de kapitein specifieke instructies gegeven (standing orders)?
- Indien de radar was ingeschakeld, had de persoon van wacht het slechte weer kunnen zien aankomen?
- Waren er noodchecklists en standard procedures beschikbaar voor stormomstandigheden terwijl het schip voor anker lag?
- Werd er een logboek bijgehouden ?
- Werd er geprobeerd de passagiers te helpen of te waarschuwen om het schip te verlaten?
Een van de overlevende passagiers verklaarde dat hij toevallig zijn hut had verlaten om te kijken wat er gebeurde en daardoor kon ontsnappen. Volgens hem werden de passagiers niet geïnformeerd over de noodzaak om het schip te evacueren.
Ik kan me goed voorstellen dat de kapitein voor een groot dilemma stond: de eigenaar en zijn gasten (die gefeest hadden) , om 5 uur 's ochtends wekken om zich klaar te maken voor een mogelijke evacuatie ? Hij moest overwegen:
- - Zou er paniek kunnen ontstaan bij sommige passagiers?
- - En als de evacuatie achteraf onnodig bleek, zou de kapitein dan kritiek krijgen voor overreactie?
De overlevenden waren voornamelijk bemanningsleden, omdat zij tijdens de storm op dek waren en daardoor gemakkelijker konden ontsnappen dan de passagiers, die zich nog in hun hut bevonden. Voor de passagiers was het waarschijnlijk moeilijk om hun hut te verlaten terwijl het schip op zijn zij lag, mogelijk gehinderd door losgeraakt meubilair of drijvende objecten, en dat alles in het donker.
Het is duidelijk dat de kapitein en de bemanning werden verrast door de snelheid waarmee het schip zonk. Niemand had zoiets kunnen voorspellen. De hamvraag blijft: hoe kon een dergelijk schip zo snel zinken?
De kapitein, James Cutfield (51 jaar) uit Nieuw-Zeeland, had meer dan 20 jaar ervaring. Hij zal waarschijnlijk worden beschuldigd van onvrijwillige doodslag en verwondingen met dodelijke afloop en zal zich voor de rechtbank moeten verantwoorden. Hopelijk zijn al zijn vaarbevoegdheden en certificaten in orde.
Mijn gedachten gaan uit naar de familie en vrienden van de overledenen, evenals naar de bemanning die zich mogelijk voor de rechtbank moet verantwoorden en de trauma’s die zij zullen moeten verwerken.
Het MAIB (Maritime Investigation Branch) uit het VK, onafhankelijk van de rechtbank, is ter plaatse om het ongeval grondig te onderzoeken en zal een rapport opstellen om lessen te kunnen trekken uit het voorval.
Lees ook : Hoe omgaan met onverwachte gebeurtenissen
Commentaar of vragen hierover mail mij op nautinstruct@gmail.com