Een Nederlands koopvaardijschip loopt aan de grond in Griekenland.

Het schip liep, overdag en bij goed weer, met een snelheid van 12 knopen vast op de rotsen ten noorden van Lesbos. Volgens de gebruikte digitale zeekaart zou de diepte ter plaatse 112 meter moeten zijn. Het schip maakte water, zonk en was “total loss”. Gelukkig waren alle opvarenden ongedeerd.
Het cargoschip Nova Cura was gecertificeerd om ECDIS als primair navigatiemiddel te gebruiken en maar een zeer beperkt portfolio van papieren zeekaarten aan boord te hebben. De kapitein en de bemanning waren zeer ervaren. Het schip was goed uitgerust en voldeed aan alle eisen, voorwaarden en papieren.

Hoe was dit mogelijk?
De reis was grondig voorbereid om naar Izmir (Turkije) te varen, maar onderweg werden de plannen gewijzigd om eerst naar Aliaga te varen. Hierop verlegde de kapitein de route maar helaas zonder een nieuwe reisvoorbereiding te maken.

Ter informatie :
• De Costa Concordia had ook zijn route verlegd zonder een nieuwe reisvoorbereiding te maken.
• Volvo Ocean vaart op de riffen door een slecht voorbereiding

Hoe komen papieren en elektronische zeekaarten tot stand?
Elk land heeft een hydrografische dienst om zeekaarten van zijn grondgebied te maken. De hydrografische diensten kunnen vervolgens elkaars kaarten gebruiken om zelf papieren of elektronische kaarten te maken. Ze kunnen deze eventueel bewerken voor eigen doeleinden zoals bijvoorbeeld door de taal aan te passen. Ze geven de kaarten dan uit onder een eigen nationaal nummer. Als de papieren zeekaart voldoet aan de specificaties van de International Hydrografic Organization (IHO) krijgt ze een INT-nummer (internationaal nummer) in het paars vermeld. Op de kaarten staat ook de source date vermeld .

Totstandkoming van een Electronic Navigational Chart (ENC)
Lees ook ons artikel : verschil tussen raster (RNC ) en vector kaarten (ENC).  Op de ECDIS toestellen worden enkel ENC vector kaarten gebruikt. De makers van een ENC (de hydrografische dienst) bepalen de kwaliteit van de data en daarmee de betrouwbaarheid. Dit wordt uitgedrukt in de Category of Zone of Confidence (CATZOC). Alle gebieden binnen een ENC hebben hun eigen (CATZOC). In de CATZOC kan men ook de source date raadplegen.

Op de elektronische zeekaarten die men in de pleziervaart gebruikt is deze informatie, helaas, meestal niet beschikbaar, waardoor men dubbel moet voorzichtig zijn .

Gemaakte fouten
De ondiepte stond op de elektronische zeekaart wel vermeld, maar niet op de juiste plaats (400m verschil).
Omdat de kapitein geen nieuw reisplan op de ECDIS heeft gemaakt, heeft hij niet gezien dat de elektronische zeekaart van dat gebied de laagste “CATZOC U” classificatie had. De ENC kaarten werden gemaakt op basis van papieren kaarten uit 1967 en toen bestond de WGS 84 nog niet.
Ook heeft hij het pilotboek van het gebied niet geraadpleegd. Hierin staat het gevaar duidelijk met twee sectorlichten vermeld om het gevaar van het reef aan te geven.

Conclusie :
Ondanks alle supermoderne technieken blijft het maken van een reisvoorbereiding absoluut noodzakelijk.

Het volledig verslag van de onderzoeksraad voor de veiligheid van de scheepvaart vind je hier:
file:///C:/Users/Eddy/Downloads/e59c0e7de9bbovv_20172527_b_rapport_nova_cura_nl_170913_cpdf%20(1).pdf

Foto : Onderzoeksraad voor Veiligheid

 Lees ook : Het maken van een reisvoorbereiding volgens Solas V

Commentaar of vragen hierover mail ons op nautinstruct@gmail.com